Type: zomereik
Beheervorm: opgaand
Functie: hoekboom
Stad / gemeente: Wervik
Adres: Moeremaaistraat
Coördinaten: 50°49’47.9”N 3°03’08.1”E
- Stamomtrek op een hoogte van 150 cm: 1,89 m
- Totale hoogte: 19,63 m
- Hoogte takvrije stam: 3,81 m
- Kruinbreedte: 16,70 m
Het verhaal achter de boom
In het glooiende landschap tussen de A19 en de Molenhoek vinden we een eenzame eik. Samen met twee tegen elkaar leunende wilgen duidt hij de grens aan van het perceel van de familie Billiet. Ooit was hij van groter gezelschap voorzien, vandaag blijft enkel het stuk Moeremaaibos aan de andere kant van de weg over.
Als hij zou kunnen praten, zou deze statige zomereik heel wat te vertellen hebben. Het Moeremaaibos is een historisch stukje groen dat getuigt van het bosrijke verleden van Geluwe. En behalve bos waren er in het verleden ook mensen: er werd in de Moeremaai een mes gevonden dat dateert uit de nieuwe steentijd (5300 – 2000 v.C.). Vele eeuwen later zouden heksen er samenkomen voor hun orgieën met de duivel. Eiken staan nu eenmaal symbool voor de verbinding tussen hemel en aarde. Tijdens de Franse overheersing, tot slot, vluchtten hele gezinnen het bos in om aan de militaire dienst te ontkomen.
In recentere tijden vormden het Moeremaaibos en de wegen errond het decor voor het naspelen van de Guldensporenslag, voor de Portemonnee Ommegang en voor de wielerwedstrijd ‘de zes uren rond de Moeremaai’. Helaas deelde ook het bos in het leed van de Eerste Wereldoorlog: veel eiken werden omgehakt en tot houtskool verbrand. Met de aanleg van de A19 werd de Moeremaai beperkt tot het stuk groen dat we nu kennen.
Als deze zomereik zou kunnen praten...
Deze tekst is gebaseerd op het artikel In en rond de Moeremaai (deel 1) van Dirk Decuypere in Gilwe, 5 (2018), p. 10-19.
